Ellerinde elleri gözlerinde gözleri aynanın karşısında tüm gururu ve ihtişamıyla duruyordu. Saçlarına, kaşlarına o belli belirsiz benlerine ve işte tam orada kendisine nasılda vurgundu. İşte bir o kadar da yanlız işte bir o kadar da ayna da ki kendisi gibiydi.
Bir masal kahramanıydı okunurdu ve sonra unutulurdu.
Bilemedi gözlerine rengi serpemedi,
Sevemedi kalbine aşkı ekemedi.
Güçü vardı yapabilirdi
Subscribe
Login
0 Yorum
Eskiler